برجسته سازی گونه و کاشت پروتز گونه Cheek Augmentation

می توان یکی از عوامل جذابیت صورت را، داشتن گونه های برجسته دانست، چرا که گونه های صاف، حالتی بی روح و بی احساس به چهره می دهد و با افزایش حجم گونه ها، شادابی و جذابیت به چهره بر می گردد.برجسته سازی گونه ها به دو منظور زیبازی سازی صورت و جوانسازی صورت به کار می رود و با وجودی که بسیاری از افراد جامعه موارد متعددی از نتایج برجسته سازی گونه به منظور زیباسازی صورت را در خود یا اطرافیانشان دیده اند، ولی در مورد نتایج کاربرد دوم (جوانسازی صورت) کمتر آگاهی دارند.برای توضیح بیشتر این موضوع باید اشاره کنیم که حتماً شما دیده اید که خانم جوان یا آقایی از پروتز گونه یا تزریق فیلر در گونه استفاده کرده است این کار همان زیباسازی صورت، با استفاده از برجسته سازی گونه در نظر گرفته می شود. با افزایش سن، دو اتفاق عمده در گونه ها ایجاد می شود؛ اول اینکه بافت چربی گونه تا حدودی تحلیل می رود و باعث کوچکتر شدن گونه ها می شود. دوم اینکه بافت های صورت شل می شود و بافت نرم روی گونه ها به قسمت های پایینتر جابه جا می شود. بافت نرم روی گونه و زیر چشم به سمت پایین مهاجرت می کند، و این موضوع علاوه بر ایجاد ناهمواری ها در زیر چشم، و کوچکتر شدن گونه ها، باعث عمیقتر شدن چین اطراف دهان (خط خنده) نیز می شود. برای اصلاح این حالتمی توان از جراحی گونه و کاشت پروتز گونه و دیگر روشهای مشابه استفاده نمود.حال ببینیم چگونه برجسته سازی گونه می تواند نقش جوانسازی داشته باشد.

هدف از زیباسازی بخش میانی صورت این است که سطحی نسبتا صاف در گونه ها و زیر چشمان ایجاد گردد و ناهمواریهایی که به دلیل افزایش سن ایجاد میگردد، برطرف شود. گاهی برای از بین بردن این ناهمواریها، لازم است علاوه بر گونه، قسمتهای زیر گونه را نیز برجسته نمود تا چینهای ایجاد شده در اطراف دهان (خط خنده) برطرف شود.

برجسته کردن گونه ها (Cheek Augmentation) با تغییر در دو قسمت از بافت گونه انجام می گیرد. در قسمت اول، بافت سخت (اسکلت) گونه برجسته می شود و در قسمت دوم، بافت نرم ( پوشش روی اسکلت) برجسته می شود. می توان از ترکیب دو روش فوق نیز استفاده کرد، یعنی هم اسکلت و هم بافت نرم را برجسته نماییم.

برجسته سازی بافت سخت گونه چگونه انجام می شود ؟

برجسته سازی بافت سخت با استفاده از پروتز گونه انجام می شود. نصب پروتز گونه اغلب،بابرشی که دردهان داده میشود،انجام میپذیرد. ولی گاهی مدل پروتز انتخابی به فرمی است که بهتر است کار نصب آن را از طریق شقیقه ها و یا پلک پایین، انجام داد. خواسته مراجعه کنندگان و نوع جراحی هایی که به صورت همزمان نیاز دارند نیز در تصمیم گیری موثر است.
برجسته سازی بافت نرم گونه:
این روش برجسته سازی با تکنیکهای مختلفی صورت می پذیرد، استفاده از نخ هایی که مانند فیلر عمل می کنند، تزریق ژل های اسیدهیالورونیک و تزریق چربی، از روشهای عمده برجسته سازی و حجیم کردن بافت نرم گونه می باشند. در مواردی که گونه ها به دلیل افتادگی و شلی بافت صورت و حرکت بافت گونه به سمت اطراف دهان، حجم خود را از دست داده و کوچک شده باشند، می توان با جراحی لیفت صورت،آنها را برجسته نمود و بافت های نرم را به محل اصلی خود بازگرداند.

نکاتی که باید برای برجسته سازی گونه توجه کنیم:
توجه به میزان برجستگی اسکلت صورت، و توجه به ضخامت بافت نرم روی اسکلت صورت، در تصمیم گیری مابسیار کمک کننده است. دربرخی ازموارد،میتوان برجسته سازی گونه راهمزمان بادیگرجراحیهای زیبایی ( مانند لیفت صورت و یا پروتز چانه و…) انجام داد.

برجسته سازی بافت نرم گونه با تکنیکهای مختلفی صورت می پذیرد. استفاده از نخ هایی که مانند فیلر عمل می کنند، تزریق ژل های آماده و تزریق چربی، از روشهای عمده برجسته سازی و حجیم کردن بافت نرم گونه می باشند. در بین تمامی روشهای برجسته سازی بافت نرم گونه، تنها تزریق چربی به صورت دائمیست.

انواع پروتزهای رایج گونه

• • پروتز سیلیکونی: نصب پروتز سیلیکونی بسیارآسان است و همین موضوع باعث میشودبسیاری ازجراحان آنرا به بیماران توصیه مینمایند. پروتزهای سیلیکونی، سازگاری مناسبی با بدن دارند و در گونه ها بیشتر از هر پروتز دیگر استفاده می شوند. خوشبختانه مشاهده شده که بر خلاف پروتز های سیلیکونی ناحیه چانه، جذب استخوان در گونه ها در اثر پروتز سیلیکونی، کمتر ایجاد میشود، دلیل این امر احتمالاً به دلیل فشار کم پروتز بر روی استخوان گونه ها است.با توجه به در دسترس بودن و قیمت مناسبی که پروتز های سیلیکونی گونه دارند در حال حاضر برای برجسته سازی گونه ها، می توان پروتز سیلیکونی را به عنوان انتخاب اول مدنظر داشته باشید.

• پروتز مدپور: نوع دوم پروتزی که در بازار ایران موجود است، پروتز مدپور است،که به دلیل متخلخل بودن، سازگاری بیشتری با بافتهای بدن دارد و در مقابل عفونت بسیار مقاومتر از دیگر پروتزها می باشد، اغلب جراحان پروتز سیلیکونی را برای برجسته سازی گونه به مراجعه کنندگان توصیه می کنند. 

• دیگر پروتزهای کمیاب : انواع دیگری ازپروتزمانند گورتکس وجود دارد که در بازار ایران در حال حاضر به راحتی یافت نمی شود.

شکل های مختلف پروتز گونه

پروتزهای گونه علاوه بر اینکه میتوانند از موارد متفاوتی ساخته شوند (یعنی از نظر جنس باهم متفاوت باشند) از نظر شکل و طراحی هم باهم تفاوت دارند. اشکال مختلف پروتز گونه را می توان به سه دسته عمده تقسیم بندی کرد. برحسب ظاهر صورت و خواسته مراجعه کننده، مدلهای مختلی از یکی از دسته های زیر به بیماران توصیه می شود.

پروتز ناحیه گونه (Malar): مدلی از پروتز گونه است که برای برجسته سازی مستقیم استخوان گونه طراحی شده است و مستقیما بر روی برجسته ترین قسمت استخوان قرار می گیرد.

پروتز تاحیه زیر گونه (Submalar): این مدل پروتز در واقع برای برجسته سازی پایین گونه و بخش میانی صورت طراحی شده است. محل نصب آن کمی پایین تر از پروتز مالار است. در برخی از مراجعه کنندگان ( مانند دوندگان ماراتون) که قسمت میانی صورت کم جحم است کاربرد بیشتری دارد.

پروتز ترکیبی (Combined): این پروتز زمانی مناسب است که هدف ما برجسته سازی همزمان گونه و بافت زیر گونه باشد. این حالب بویژه در برخی از مراجعه کنندگانی که از نظر ژنتیکی مستعد لاغری بیش از حد صورت و یا عدم رشد قسمت میانی صورت هستند (گاهی همراه با دیگر روشهای افزایش دهنده حجم صورت) مناسب است.

توجه: انتخاب نامناسب شکل پروتز می تواند به نارضایتی بعد از جراحی منجر شود، لذا در زمان مشاوره قبل از عمل، علاوه بر سایز پروتز، باید مراجعه کننده ازنظر بهترین شکل پروتزی که می تواند خواسته اش را بر آورده کند، از سوی مشاور زیبایی و جراح مورد بررسی قرار گیرد.

با وجودی که روش های مختلفی برای نصب پروتز گونه (از طریق دهان، از زیر چشم یا از راه شقیقه ها) وجود دارد، ولی نصب پروتز گونه اغلب از راه دهان انجام می گیرد.

نکاتی مهم و ظریفی در مورد تناسب گونه با دیگر اجزاء صورت:

1. تخلیه بوکال (تخلیه چربی لپ)، در مواردی می تواند مکمل پروتز گونه باشد. در افرادی که بافت نرم صورت، ضخیم است و تجمع چربی‌ها در ناحیه زیر گونه زیاد است، جذابیت صورت کمتر می شود. در این افراد تخلیه بوکال می تواند به تنهایی تا حدی باعث برجسته نشان دادن گونه شود. 
2. با افزایش سن، استخوان و عضلات گونه تحلیل رفته و زوایای بارز گونه رفته رفته محو می شود. هنگامی که می خواهیم جوانسازی صورت را انجام دهیم، بایدافزایش حجم و ایجاد زاویه هایی در قسمت میانی صورت (مخصوصاً گونه ها) را در نظر داشته باشیم.
3. علاوه بر پروتز گونه میتوان با روشهای تزریق ژل و یا تزریق چربی، برجسته سازی گونه و جوانسازی بخش میانی صورت و زیر چشم را انجام داد.
4. افرادی که حجم گونه مناسبی دارند اما به دلایل مختلفی دچار افتادگی گونه شده اند، لیفت آندوسکوپیک گونه میتواند انتخاب مناسبی باشد. اغلب متقاضیان این روش، جوان بوده و تمایل به زیباسازی اطراف چشمها را دارند و معمولا کمتر از 45 سال دارند.

آیا نصب پروتز گونه از طریق دهان، احتمال عفونت را بالا می برد؟

در ابتدا تصور می شد که نصب پروتز هایی (پروتز چانه، گونه، زاویه فک و…) که از راه دهان انجام می شود، احتمال عفونت بیشتری نسبت به نصب پروتز از راه بیرون دارند. با مطالعات بیشتری که انجام گرفت مشاهده شد که در هر دو روش، احتمال عفونت بسیار کم بوده و به یک میزان است.

آیا احتمال غیر قرینگی در گونه ها بعد از نصب پروتز گونه وجود دارد؟

مانند هر روش برجسته سازی گونه (مثل تزریق ژل یا چربی)، احتمال غیر قرینگی بعد از نصب پروتز گونه وجود دارد. به طور کلی می توان غیر قرینگی های گونه که بعد از جراحی دیده می شوند را به سه دسته زیر تقسیم کرد:

• غیر قرینگی ناشی از جابجایی پروتز:

برای پیشگیری از غیر قرینگی ناشی از جابه جایی پروتز، پزشک، تمهیداتی را در نظر می گیرد. مثلا ثابت کردن پروتز بر روی استخوان با استفاده از بخیه یا پیچ که از جابه جا شدن پروتز و غیر قرینگی بعد از عمل جلوگیری می نماید.

• غیر قرینگی باقی مانده از قبل:

یکی از عوامل دیگر بعد از عمل جراحی گونه ها، عدم توجه به غیر قرینگیهای قبلی است. توجه داشته باشید که در اغلب موارد، غیر قرینگیهایی در گونه افراد عادی دیده می شود که این حالت بعد از نصب پروتز گونه اصلاح نخواهد شد، و افراد با دقتی که در بعد از جراحی گونه دارند، تصور میکنند که غیر قرینگی به تازگی ایجاد شده است.

• تورم غیر قرینه در دوران بهبودی:

گاهی تورم بعد از جراحی گونه به صورت غیر قرینه می باشد. در این حالت، به شما اطمینان داده می شود که غیر قرینگی مشاهده شده بدون هیچ درمانی به صورت خود به خود برطرف خواهد شد.

برای برجسته کردن گونه ها بجز پروتز از چه روشهای جایگزینی می توان استفاده نمود؟

با توجه به مطالب گفته شده در بالا، میدانیم که پروتز گونه فقط بافت سخت صورت را برجسته می کند. از روشهای دیگر برجسته سازی گونه می توان به تزریق چربی، تزریق ژل واستفاده از نخهای لیفت اشاره کرد. اینروشها با افزایش حجم بافت نرم گونه، باعث برجسته سازی گونه میشوند.

آیا برای برجسته سازی گونه در صورت باید به بافت نرم و بافت سخت توجه کرد؟

به طور کلی می توانیم غیر قرینگی های گونه که بعد از جراحی دیده می شوند را به سه دسته تقسیم کنیم.

• غیر قرینگی ناشی از جابه جایی پروتز: توجه داشته باشید که برای رسیدن به بیشترین زیبایی و هارمونی در صورت، لازم است نازیبایی مربوط به بافت نرم و بافت سخت را از یک دیگر جدا کنیم. اگر نازیبایی یکی را با برجسته سازی دیگری بخواهیم جبران نماییم به نتیجه مطلوبی نمی رسیم. برای روشن شدن این مطلب به مثال های زیر توجه نمایید:

مثال1: آقایی را در نظر بگیرید که  مانند تصویر زیر، استخوان گونه او به خوبی رشد نکرده باشد حال برای اصلاح نازیبایی ایشان به جای پروتز گونه (یعنی به جای برجسته سازی بافت سخت) از تزریق چربی یا فیلر استفاده شود و بافت نرم را برجسته نماییم با وجودی که این فرد در حال عادی نمای زیباتری پیدا خواهد کرد ولی در حالت دینامیک مثل خندیدن، بافت نرم حجیم شده در اطراف و زیر چشم و ……. تجمع پیدا کرده و نمای نازیبایی ایجاد خواهد کرد.

مثال2: خانمی را در نظر بگیرید که مانند تصویر زیر، استخوانهای صورتش به خوبی رشد کرده ولی در اثر لاغری بیش از حد حجم بافت نرم گونه و زیر گونه کم شده است استفاده از پروتز برای صورت این فرد، ممکن است چهره را مردانه و کمی زمخت و درشت تر از نرمال نشان دهد.

چرا باید در انتخاب جراح برای نصب پروتز تحقیق کرد؟

در انتخاب جراح خود دقت کنید. در مواردی دیده شده است که به دلیل نصب نامناسب پروتز بر روی گونه، فرد دچار عوارضی شده است که برای ترمیم آن نیازمند جراحی دوباره شده است. در ویدیو زیر تشریح این مساله را میتوانید از زبان دکتر بیات بشنوید.

چه کسانی به کاشت گونه احتیاج دارند؟

• افرادی که استخوان گونه شان صاف و غیر برجسته است
• افرادی که به دلیل افزایش سن دچار کاهش حجم گونه (تحلیل استخوان و چربی گونه) شده اند.
• افرادی که در اثر تروما آسیب جدی به استخوان گونه وارد شده باشد