نتیجه جراحی دائمی است. با این حال باید توجه داشت که در چند ماه اول قبل از اینکه گوش در جای خود محکم شود، هرگونه کشش زیادی به گوش ( در اثر ضربه یا شوخی) می تواند به پارگی بخیه ها و بازگشت شکل گوش به حالت اولیه منتهی شود. معمولا بعد از 6 ماه گوش به اندازه کافی استحکام پیدا کرده است.
از روز بعد از عمل، نتیجه جراحی به خوبی دیده می شود ولی معمولا بعد از 3-1 ماه به خوبی می توان نتیجه نهایی آن را مشاهده کرد.
بله. در مواردی که غیر قرینگی شدیدی در اندازه بین دو گوش وجود داشته باشد می توان با روشهایی گوش بزرگتر را کوچک کرد.
محل زخم ناشی از جراحی درپشت گوش است و بعد ها اثری از جراحی باقی نخواهد ماند.
برای اصلاح هر گوش حدود نیم ساعت زمان لازم است.
استفاده از سیگار بعد از تمامی جراحی ها به صورت کلی توصیه نمی شود ولی در این جراحی تاثیری در نتیجه عمل ندارد.
با وجودی که احتمال عفونت و تورم غیر طبیعی در این جراحی وجود دارد ولی به راحتی می توان با اجرای توصیه های بعد از عمل از آنها جلوگیری کرد.
از روز بعد از عمل می توان استحمام کرد و این کار به بهبود هر چه سریعتر زخم کمک فراوانی می کند.
معمولا همان غیرقرینگی که در قبل از عمل دیده می شود با همان شدت و یا کمتر بعد از عمل دیده می شود.
احتمال نیاز به عمل مجدد بسیار کم است. ولی با این حال نیاز به عمل مجدد در یک فرد خاص ایجاد شود عمل مجدد نیز تحت بیحسی موضعی قابل انجام است.
این عمل تحت بی حسی انجام می گیرد. در مواردی که بیمار خودش اصرار داشته باشد و یا کودک به راحتی همکاری نکند ممکن است تحت بیهوشی انجام شود.
معمولا برای بخیه پوست از بخیه های جذبی استفاده می شود ولی برای قسمتهای عمقی (شکل دادن غضروف) از بخیه های دائمی استفاده می شود.بخیه های عمقی نیازی به کشیدن ندارند و معمولا دیده نمی شوند.
برش جراحی در شیار پشت لاله گوش قرار می گیرد و محل آن به گونه ای است که جای آن باقی نمی ماند.
مصرف داروهای بعد از عمل و مراقبتهای بعد از آن بسیار مهم است. به مدت 6ماه از کشیدن گوش عمل شده باید پرهیز کرد.
در بسیاری از گوشها، قبل از عمل غیرقرینگی در سایز یا شکل گوش وجود دارد.این حالت معمولا بعد از عمل نیز دیده می شود.خوشبختانه غیرقرینگی های بعداز عمل در اغلب اوقات دیده نمی شود و نیاز به اصلاح ندارد.تورم و کبودی بعد از عمل امری گذرا بوده و جزء عوارض حساب نمی شوند.به صورت تئوری ممکن است عفونت محل زخم دیده شود که با مصرف درست آنتی بیوتیک و شستشوی محل جراحی از آن پیشگیری می شود. گاهی ممکن است بخشی از برجستگی گوش به طور کامل برطرف نشود، در چنین مواردی اگر شدید باشد می توان آن را با بی حسی موضعی اصلاح کرد.
در بسیاری از موارد نتایج بسیار خوبی گرفته می شود و رضایت بیماران از این عمل بسیار بالاست. برخلاف بسیاری از دیگر جراحی ها عوارض در این عمل به ندرت مشکل ساز است.
اولین معاینه یک هفته بعد از عمل انجام می شود و معمولا معاینه یک ماه، 3ماه و 6ماه بعد از عمل لازم است.
بخیه های جذبی زده می شوند ولی افرادی که دوست دارند زودتر بخیه ها برداشته شوند می توانند بعد از یک هفته بخیه ها را بکشند.
بخیه ها جذبی هستند و نیازی به کشیدن ندارند. مدت زمان افتادن بخیه ها 2هفته تا 2 ماه می باشد.
بعد از عمل به مدت یک روز پانسمان بر روی گوشها گذاشته می شود و پس از آن می توان پانسمان را برداشت و حمام کرد.
محدودیتی برای انجام ورزش یا فعالیت بدنی وجود ندارد و فردی که تحت جراحی قرار گرفته می شود از روز بعد به کارهای عادی خود بپردازد.
پس از عمل مسکن و آنتی بیوتیک خوراکی و موضعی استفاده می شود که معمولا به مدت 5روز استفاده می شود.
این عمل (جراحی گوش برجسته) تاثیری بر شنوایی ندارد از طرفی ممعمولا افرادی که گوش برجسته دارند نیز شنوایی کاملا نرمالی دارند.
این عمل بسیار سبک بوده و همانطور که گفته شد به صورت سرپایی انجام می گیرد. بعد ازجراحی نیازی به استراحت در منزل نیست و روز بعد از عمل، فرد می تواند به مدرسه یا محل کار خود برود.
این عمل بعد از کامل شدن رشد غضروف، (بعداز 6 سالگی) انجام می شود. نتیجه عمل در بچه ها و بزرگسالان رضایت بخش بوده و چندان فرقی با یکدیگر ندارد. ولی اگر اینکار در کودکی انجام شود می تواند از کاهش اعتماد به نفس و منزوی شدن فرد مبتلا پیشگیری نماید.
درمان گوش برجسته با روش جراحی و به صورت سرپایی قابل اصلاح است. اینکار تحت بی حسی موضعی و بدون نیاز به بیهوشی انجام می گیرد. البته در بچه ها و کسانی که به دلیل ترس، قادر به همکاری نمی باشند، اینکار زیر بیهوشی صورت می گیرد. بوسیله برشی که در پشت گوش داده می شود، قسمتی از غضروف برداشته شده و یا تغییر شکل پیدا می کند. بعدها محل برش به خوبی ترمیم می شود و هیچگاه دیده نمی شود. این عمل تاثیری در شنوایی فرد ایجاد نمی کند.
خوشبختانه افراد مبتلا به گوش برجسته، شنوایی کاملا نرمال دارند. از سوی دیگر ضریب هوشی این افراد مانند دیگر افراد جامعه است و بعضا ضریب هوشی بالاتری درآنها دیده می شود. عارضه مهم گوش برجسته، اثرات روحی – روانی وکاهش اعتماد به نفس درفعالیتهای اجتماعی فرد مبتلا است. خوشبختانه در جراحی اتوپلاستی به اصلاح برجستگی گوش پرداخته می شود. تخصص، مهارت و تجربه بالای کادر جراحی در موفقیت آمیز بودن نتیجه کار تاثیر زیادی دارد.
به دلیل نرمی لاله گوش نوزادان، برای پیشگیری در نوزاد مبتلا، میتوان بوسیله قالب هایی از ایجاد گوش برجسته جلوگیری کرد. البته اینکار در سه هفته اول زندگی، پاسخ مناسبی می دهد و بعد ازآن چندان تاثیری ندارد. ضمنا باید در نظر داشت که از فشردگی بیش از حد گوش جلوگیری شود زیرا میتواند شکل گوش را به صورت گوش مچاله شده تغییر دهد. به یاد داشته باشیم که گوش برجسته در کودکان زیر 3-2 سال با شیوع بیشتری دیده می شود که بعدها با رشد کودک اغلب آنها اصلاح شده و نیاز به هیچگونه درمانی ندارند. رشد لاله گوش تقریبا در شش سالگی کامل می شود و بعد از این زمان تغییری در شکل گوشها ایجاد نمی شود. لذا در هر فردی که تصمیم به اصلاح گوش برجسته داریم باید این کار بعد از 6 سالگی انجام شود.
ایجاد شدن گوش برجسته، اغلب جنبه ژنتیکی دارد و ژن آن غالب است.در گوش برجسته ممکن است غضروف لاله گوش در بخشهایی دچار رشد زیادی شود و یا در بخشهای دیگر چین آن به درستی تشکیل نشود و در نهایت باعث فاصله گرفتن گوش از سر شود.
از مشخصات عمومی گوش نرمال، تناسب آن با دیگر اجزاء صورت است. زاویه ای که گوش با جمجمه میسازد به طور طبیعی 30-25 درجه است و فاصله لبه گوش تا جمجمه 20-15 میلیمتراست. درصورتیکه این زاویه و یا فاصله، بیشتر از مقدار بالا باشد، به آن گوش برجسته می گوییم. گوش برجسته، اغلب به صورت دوطرفه دیده می شود ولی گاهی به صورت یکطرفه ایجاد میشود. در جراحی زیبایی گوش به اصلاح این عارضه می پردازیم.